Kyk net die oulike dingetjie!
In Februarie 2017 het ek 'n ePos van "Wouter" gekry, waarin hy vertel van 'n Kwikstertjie (Motacilla capensis) wat hy en sy vrou Antionette, groot gemaak het en hul worsteling oor wat om met die pragtige dingetjie te doen. Dis 'n storie wat ek al te goed ken - dis hartverskeurend om 'n wilde voëltjie in 'n hok te sien hunker na vryheid, maar die gedagte van om hom te laat gaan, is net so 'n hartseer gedagte. Hier is Wouter se storie :
"Goeiemôre Maree
Ek het so 2 maande gelede ‘n babatjie kwikkie gevang wat tussen ons voordeur en veiligheidsdeur kom skuil het. Dit was laat die aand na ‘n erge storm en hy (sy?) moes uit die nes geval het. Ons het hom grootgemaak en hy is te pragtig. Hy gaan elke dag saam met Antionette werk toe en hy is te dierbaar.
Ons kan hom nie vrylaat nie, want hy sal verseker nie oorleef nie. So lief as wat ons vir hom is wonder ons of hy nie beter af sal wees buite in ‘n groot hok saam met ander kwikkies nie.
Jy weet nie dalk van iemand wat kwikkies aanhou en hom sal aanneem nie? Dit gaan verskriklik moeilik wees, maar dit is dalk die regte ding om te doen.
PS: Ons het 2 African Greys wat dink hulle is mense, die huis behoort aan hulle en ons is net daar om hulle te versorg en te bederf. Buite voer ons al die ander “aangenome” kinders – mossies, hadida’s, kwikkies, bont houtkappers, mynah’s, vinke, duiwe, tiptolle, pieke…. Ons het al getel dat daar, behalwe vir al die ander voëls, meer as 30 duiwe op ‘n slag kom eet het."
Ek het onmiddellik op die foon gespring en hom gebel (sy telefoonnommer was in die ePos) en ons het lank gesels oor ons liefde vir voëltjies en hoe hulle in ons harte inkruip. "Chippies" (ek dink dis Kwikkie se naam, want hul pappegaai kan 'n lekker happie van hom maak!) vlieg en baljaar heeldag in die geslote slaapkamer rond en spandeer net die nag in sy hokkie. Gaan ook gereeld saam met Antionette werk toe. Wat vir my heeltemal wonderlik klink.
Kwikkies, en ander wilde voëltjies wat hans groot gemaak is, is heeltemal kapabel om na hulself om te sien indien hulle vry gelaat word, maar Wouter se bekommernis is dat Chippies mak is, nie bang vir mense is nie, en aangesien die bure so naby is (met honde en katte!), is hy bang Chippies sal in hul tuin land en opgevreet word. Wat heel waarskynlik wel sal gebeur.
My raad aan Wouter is om Kwikkie te hou en dinge net te los soos dit is. Dis al lewe wat Kwikkie ken. Om buite in 'n hok te gaan met ander voëls is veel erger as vrylaat (en dis teen die wet om ons inheemse voëlsoorte in hokke aan te hou); dis nie 'n lewe vir 'n voëltjie nie. Binnenshuis het hy tenminste 'n bietjie vryheid en Wouter en Antionette se geselskap. 'n Ander alternatief is die dieretuin. Dalk het hulle groot voëlhokke of, as hy daar vrygelaat word, is dit 'n groter spasie waar daar tenminste nie honde of katte is nie.
Ons is almal geneig om die 'toekoms' van 'n diertjie te wil bepaal, maar partymaal is dit goed om net te vertrou dat hul 'n gelukkige, al is dit dalk kort, vry lewe gehad het.
Sterkte met jul besluit Wouter!
(PS : Ek weet van iemand met 'n wildsplaas nie ver
van julle nie, dis dalk ook iets om in gedagte te hou. Laat net weet, ek gee
jou Louis se telefoonnommer.)
